Əvəzində bir dəfə də olsun fəxri ad almamasından gileylənmədi, efirlərdə ağlayıb, dünya malı üçün əl açmadı. Elə ona görə də öləndə bir qəbirlik yeri belə qıymadılar ona. Lütfiyyə Səfərovadan danışıram, Musiqili Komediya Teatrının mərhum aktrisasından. Bəlkə də bu ad indiki nəsil üçün heç nə ifadə etmir, amma orta və yaşlı nəslin nümayəndələri Lütfiyyə xanımı oynadığı rolları yaxşı xatırlayır. O, zamanında “Məşədi İbad”da Gülnaz, “Gözün aydın”da Leyla, “Özmüz bilərik”də Lalə, “Ev bizim, sirr bizim”də Çiçək, “Ulduz”da Ulduz, “Sevindik qız axtarır”da Nazik, “Qaynana”da Afət, “Nənəmin şahlıq quşu”nda Nazlı, “Məmmədəli kurorta gedir”də Xurşud, “Arşın mal alan”da Asya, “Milyonçunun dilənçi oğlu”nda qonşu qız, “Olmadı elə, oldu belə”də Gülnar obrazları ilə çox ürəkləri fəth edib.Haşiyə: Lütfiyyə Şamil qızı Səfərova 1942- ci ildə Bakı şəhərində ziyalı ailəsində anadan olub. Əvvəlcə Asəf Zeynallı adına musiqi kollecinin vokal şöbəsində, sonra isə Xarici Dillər Universitetinin ingilis dili fakültəsində təhsil alıb. Sonralar Lütfiyyə Səfərovanın teatra olan həvəsi onun taleyini ömürlük Musiqili Komediya Teatrına bağlayıb. Aktrisanın sənət kariyerası hələ 2-ci kursda oxuyarkən “Səndən mənə yar olmaz” musiqili komediyada oynadığı Təranə obrazı ilə başlayıb. Rəngarəng rollarla düz 44 il səhnəyə çıxıb. Son illərdə də maraqlı rolları ilə yadda qalıb. Məsələn, o, 2004- 2005- ci illərdə “Volqalı canan”, “92 dəqiqə gülüş”, “Bankir adaxlı”, “Talelər qovuşanda” tamaşalarında rol alıb. Şaqraq opera səsinə malik olması da aktirisanın tez bir zamanda şöhrət qazanmasına səbəb olub. Onun haqqında yazılan məqalələrdə qeyd olunur ki, 60- cı illərin əvvəllərində Musiqili Komediya Teatrında vokalçı aktirisalar azlıq təşkil edirdi. 1965- ci ildə isə o, Kreml Teatrı tərəfindən dəvət alıb.“ İncinin qiymətini zamanında verməkdə acizlik göstərdilər”Qebir 51 İki adama bir qəbirMüsahibələrinin birində demişdi bu sözləri. Özünümü düşünmüşdü? Demək çətindi. Amma hər halda bu fikirlər özünə qarşı gördüyü diqqətsizlikdən doğurdu. Məhz bu biganəlik aktrisanın ölümünə səbəb oldu.
Lütfiyyə Səfərova cəmi bir neçə aydır ki, aramızda yoxdur. Amma bu barədə heç bir media orqanında bir kəlmə də olsun söyləmədilər. Sanki belə bir sənətçi heç olmamış kimi.
Lütfiyyə xanım ömrünün sonuna qədər ümidlə nə vaxtsa ona da fəxri ad verəcəkləri günü gözləyib. Şan-şöhrət naminə yox, qədir-qiymət üçün istəyib bu adı. “Onun dövlətdən yeganə umacağı qayğı, diqqət və qiymət idi. Çox təəssüf ki, aktirisa haqqı olan qiyməti ala bilmədi” – deyir yaxınları.Lütfiyyə Səfərovanın 44 il ərzində əldə etdiyi uğur, göstərdiyi xidmət onun fəxri ada layiq görülməsi üçün kifayət deyildimi? Təəssüf ki, bu sualların indi cavabı yoxdu.
İndi Lütfiyyə Səfərova Bakıdan uzaq bir qəbiristanlıqda anası ilə birgə uyuyur.
Xanim Qafarova ile birlikde İki adama bir qəbirHəyatını Azərbaycan incəsənətinə həsr etmiş aktrisaya bu məmləkətdə bir qarış torpaq da çox görüldü. Çəkdiyi əziyyət, incəsənətimizin inkişafında göstərdiyi xidmətləri kimi ölümü də adiləşdirildi. Heç onun üçün 40 mərasimi də təşkil olunmadı. Yaxınlarına 40 mərasiminin Təzə Pir məscidində keçiriləcəyi bildirilsə də, təziyəyə yollananlar qapıdan qaytarılıb. Məscidin işçiləri belə bir mərasimin təşkil olunmadığını söyləyiblər. Halbuki tamaşaçılarının alqış sədaları altında son mənzilə yola salınması ən təbii haqqı idi.Məsələnin dini tərəflərinə gəlincə, bir insan başqa bir insanın tam çürüməmiş bədəni olan bir qəbirdə dəfn edilə bilməz. Bu, həm İslam, həm də xristian dinində belə səciyyələndirilir. İlahiyyatçı Elşad Mirinin sözlərinə görə, bir insan bir qəbirdə dəfn edilir. Lakin zərurət halında ikincisini eyni yerdə basdırmaq olar: “Məsələn, Uhud döyüşündən sonra bir çox şəhid bir məzarda dəfn olunmuşdu. Əgər qəbirdəki cəsəd çürüyübsə, arada torpaq olmaqla başqa bir meyiti orada dəfn etmək olar. Bu halda əvvəlki meyitin sümükləri yığılıb toplanır, sonra yeni meyitlə arada torpaq olmaqla dəfn işləri həyata keçirilir”.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder